TRAAG is een artistieke interventie in het landschap van de Vlaamse Ardennen en maakt deel uit van de kunstwandelroute GvR Vlaamse Ardennen. TRAAG kan alleen ontstaan door met velen samen te werken. Al wandelend word je deel van dit collectief kunstwerk.
We leven in een tijd waarin de mens probeert de natuur na te bootsen of te reconstrueren. Dit blijft hoe dan ook een ‘poging’ tot reconstructie. Wat is geconstrueerd door de mens en wat is de oorspronkelijke natuur?
Trage wegen zijn een groot netwerk van niet gemotoriseerde wandelwegen. Bijna alle trage wegen hebben historische roots. Mensen wandelden vroeger via de trage weg naar de kerk of naar de markt. Vaak hadden ze koopwaar mee. Onderweg lieten ze al eens iets vallen. De gevallen producten trokken dieren aan. Die verspreidden op hun beurt zaden.
Als wandelaar neem je bloemzaad mee op jouw tocht. Het zaaddoosje is een kleine sculptuur. Elke sculptuur is uniek. Ze is gemaakt uit een afdruk van de hand van de kunstenaar en bestaat uit leemklei afkomstig van Herzele en gebakken op 1020 °C. Het zaad verspreidt zich traag langs de weg. Geleidelijk aan ontstaat er zo een parallel pad vol bloemen.
Het kunstwerk TRAAG gaat over de illusie van de terugkeer naar de oorsprong van de trage wegen. Is dit een hersenspinsel, een herontdekking of de aanzet voor iets nieuws?
Kenmerkend voor het oeuvre van beeldend kunstenaar Griet Dobbels, is dat haar werk ontstaat via een langzaam proces. Dat proces speelt zich vaak af op een specifieke locatie met een eigen context. Vertrekkend van de aanwezige parameters en sporen, zet Griet Dobbels haar artistieke krijtlijnen uit. Zo komt ze via diverse try-outs en voorstudies tot een werk dat zowel kritisch als poëtisch de specificiteit en de universaliteit van een plek in beeld brengt.
Het landschap speelt hierin een belangrijke rol. Dobbels onderzoekt in haar werk onze hedendaagse houding tegenover het landschap en de natuur. Zo schrijft ze zich in in de cultuurhistorische vraagstelling over de verhouding van natuur en cultuur. Hoe kijken we naar dat landschap? Wat is perceptie? Wat is realiteit? Wat zijn verhoudingen tussen het kleine en het grote, het individu en een groep, zichtbaarheid en onzichtbaarheid, objectiveren en het mislukken daarvan, controle en het verliezen van controle, chaos en orde, natuur en cultuur?
Ze wil de mogelijkheden om de individuele kunstpraktijk en de participatie van het publiek met elkaar in relatie brengen en onderzoeken. Met haar werk beoogt ze een dieper bewustzijn bij de wandelaars te creëren.
Kernwoorden zijn: gemeenschapszin, verbondenheid, vertrouwen en schoonheid. Hiermee sluit het werk zich aan bij de visie die oproept tot betrokkenheid, een zienswijze die ingebed is in een kunstwereld die niet langer uitgaat van het l’art pour l’art principe maar op zoek gaat naar verbindingen.
Comments